İçimde
anlamadığım belki de bildiğim ama anlamlandırmaktan korktuğum bir ruh gezinip
bütün iç tellerime ayaklarını, ellerini sürtüyor; titriyorum… Aklım her
zamankinden karışık ve berrak. Bütün karmaşıklığı gözümün önünde perdeye düşmüş
rengarenk bir film gibi… Sanki bu defa ,birini ötekinden ayırmak istemeyecek
kadar sevdiğim bir filmin kahramanları gibi duruyor karşımda bu karmaşık
ruhumun figürleri. Çok tanıdık çok bildik bir rengi var. Çok uzak, belki hiç
ulaşılmamış bir hal.. elimi uzatsam tutacağım. belki…
Sonbaharın bütün yapraklarına dokunmuşum gibi bahtiyar bir sonun başı sanki. İnci gibi parlak bir vaziyet. Şiir kitaplarından fırlamış kaçkın dizeler gibi hissediyorum, ne yana dönsem bir makama çarpıyorum, esaretten kurtulmuş notalarla çevrilmiş gibi anım. Her yanım toz ve mavidir her anım.
Yorumlar
Yorum Gönder