üç yaprak,tam üç yaprak düştü pencerenin dibine,biri kırık,biri küçük,biri sarıydı...aynı yapraktı.intihar değildi,farkında değildi,ölüydü...bir kadın uzaktı,bir kadın güzeldi,bir kadın sessizce beklemedeydi evinde,bilgisayarının önünde.akşam ve serin bir hava,karanlık ve kasvetli bir adam ,pencerenin önüne düşen yaprağı ufaladı,gözleri uykuda...kadın adamın rüyasında bir salıncakta bilgisayarını sallıyordu.bip sesiyle uyandı,baktı evinde değil iç acılarının toplamında adamın.
Sonbaharın bütün yapraklarına dokunmuşum gibi bahtiyar bir sonun başı sanki. İnci gibi parlak bir vaziyet. Şiir kitaplarından fırlamış kaçkın dizeler gibi hissediyorum, ne yana dönsem bir makama çarpıyorum, esaretten kurtulmuş notalarla çevrilmiş gibi anım. Her yanım toz ve mavidir her anım.
Yorumlar
Yorum Gönder